Op dood spoor

In één week had ik twee keer een jonge professional op gesprek met een vergelijkbare loopbaanvraag. Een jonge vrouw (24) studeerde af in de Bedrijfseconomie en concludeert na twee jaar werken in diverse administratieve functies dat ze niet gelukkig wordt in dit werk. Een jonge man (22) heeft de studie Logopedie afgerond en concludeert dat dit geen juiste keuze was. Hij wil niet verder in deze richting.

Wat beiden gemeen hebben is dat het doorzetters zijn. Ondanks de onderbuik die halverwege de studie zegt dat ze niet op het goede spoor zitten maken ze hun studie af. Nog een overeenkomst; beiden hebben op dit moment geen idee welke richting ze op willen en wat wél passend is. Op dood spoor belanden is frustrerend en maakt je onzeker. Je gaat twijfelen aan je kwaliteiten en aan je beoordelingsvermogen. Hoe goed ken ik mezelf eigenlijk? Weet ik wel wat ik écht wil?

Wat goed werkt in zo’n geval is om allereerst te focussen op situaties uit het verleden en heden waarin je wél in je element was of bent. Daarmee zitten we direct in een positieve energie, immers die activiteiten doe je met plezier en maken je enthousiast. Als je goed naar deze activiteiten kijkt ontdek je al heel wat talenten en kwaliteiten die je daarbij inzet. Het klinkt voor de hand liggend, maar datgene wat ons makkelijk afgaan (h)erkennen wij niet altijd als talenten of kwaliteiten. Het zet je weer met beide benen op de grond.

Het krachtige van de inzichten die je op deze manier verkrijgt is dat je weet dat ze waar zijn, immers ze zijn gebaseerd op ervaringen uit je eigen leven. Een persoonlijkheidsvragenlijst kan dit beeld nog versterken. Op een objectieve manier laten de uitkomsten zien waar jouw kwaliteiten en affiniteiten liggen. In deze fase wordt goed zichtbaar waar de mismatch zit in de eerder gemaakte keuze.

Een helder inzicht in wat je wilt en kunt is de motor voor verandering. Vervolgens is het zaak om de mogelijkheden goed te onderzoeken en te komen tot een realistisch loopbaanplan. Wanneer een reguliere voltijdsstudie geen optie is gaan we op zoek naar alternatieven, zoals een duaal traject (werken en studeren), cursus of zelfstudie. Uiteraard is het verstandig om ook goed te kijken naar de behoeften en kansen op de arbeidsmarkt.

Op dood spoor belanden is een pijnlijke ervaring. Wie niet in de slachtofferrol blijft hangen maar werk maakt van deze ervaring komt er wijzer en sterker uit. Zonder tegenwind stijgt geen vlieger op.