Leven in tussentijd

De Corona crisis zet de levens van ons allemaal op zijn kop. Mijn agenda – en die van jou waarschijnlijk ook – stond vol activiteiten. Achter de meeste kan ik zetten ‘gaat niet door’. Werken, boodschappen doen, ontspanning en sociale contacten, alles komt in een ander daglicht te staan. Vragen die voortdurend worden gesteld: ‘hoe lang gaat het duren?’ en ‘hoe komt het straks?’.

Ritme in mijn leven verstoord

Vanuit biografisch perspectief bekeken leven we nu in ‘tussentijd’. Hiermee wordt de tijd bedoeld tussen een periode die wordt afgesloten en een nieuwe periode die komen gaat. Tussentijd wordt vaak ervaren als verwarrend, als crisis. Hoe komt dat? Oude zekerheden, structuur en doel vallen weg, terwijl er nog geen nieuwe zekerheid, orde en helder perspectief is. Dat maakt onzeker. Hoewel ik gelukkig nog kan werken, merk ik dat het ritme in mijn leven verstoord is en dat ik een nieuw ritme moet zien te vinden.

Ruimte voor bezinning en creativiteit

Toch heeft tussentijd ook een heel andere kant. Wanneer we letterlijk ontkoppeld worden van de dagelijkse tredmolen waarin we functioneren – die structuur en zekerheid geeft – dan ontstaat er een leegte en een grote mate van vrijheid die ruimte biedt aan bezinning en creatieve ideeën. De afgelopen periode zien we veel creatieve ideeën ontstaan. Wat is er voor nodig om deze leegte als aangenaam te kunnen ervaren en om niet in de kramp of stress te schieten?

Niet vast klampen aan ouder zekerheden en patronen

De eerste uitdaging is de huidige situatie te nemen zoals die is, dat betekent je niet angstvallig proberen vast te klampen aan oude zekerheden en patronen. Als het gaat om je inkomenszekerheid is dat nogal een uitdaging. Als ZZP-er kan ik daarover meepraten, maar dat geldt ook voor een werknemer met een vaste aanstelling die werkt in een zwaar getroffen branche. Dat brengt mij op de tweede uitdaging; geloof en vertrouwen in de nieuwe periode die gaat komen. In mijn blog ‘winter’ beschrijf ik hoe ik op 46-jarige leeftijd mijn baan verloor en thuis kwam te zitten. Ook toen belandde ik in een tussentijd. Geloof en vertrouwen in mijn missie en in eigen kunnen – hoewel vaak op de proef gesteld – stonden aan de wieg van Videre. De afgelopen week sprak ik een collega die weinig werk om handen had. Vol overtuiging zei ze: ‘ach, op mijn reizen heb ik van alles aangepakt en heb ik zelfs mijn geld verdien met schapen scheren. Ik heb een goed stel handen en hersenen. Het komt wel goed.’

Hoe kijk jij naar de periode die voor ons ligt?

Hoe kijk jij naar de periode die voor ons ligt, als ‘alles achter de rug is’? Hoop je dat alles weer wordt zoals het was? Is dat reëel? Heeft deze tussentijd je aan het denken gezet? En wat levert dat op? Een wens om het anders te doen? Misschien heb je ontdekt wat het meest van waarde is en wil je meer vanuit deze verlangens en waarden werken en leven. Ik ga graag met je in gesprek over hoe jij je toekomst wilt vormgeven. Lees hier meer over in mijn blog: ‘Reflecties op het Wad’.