Er even tussenuit

Je bent gestopt met je studie, je hebt geen idee wat je wilt en de motivatie om te studeren is tot een dieptepunt gezakt. Wat doe je dan? Sommige studenten overwegen er even tussenuit te gaan om te gaan werken of een reis te maken. Is dat verstandig en wat levert zo’n reis je op?

Wessel is zo’n student die zijn studie heeft afgebroken en die een sterk verlangen heeft te reizen en iets van de wereld te zien. In zijn situatie leek dit mij een goed idee er van uitgaande dat de ervaringen die hij tijdens zijn reis op zou doen hem helpen antwoorden te vinden op de vragen die hij heeft. Zijn vragen? Wie ben ik en wat vind ik belangrijk in het leven. De grote levensvragen. We hebben besproken wat kan stimuleren dat de reis daadwerkelijk bijdraagt aan zijn persoonlijke ontwikkeling. Ik adviseerde hem een leeg schrift aan te schaffen om zijn ervaringen op te schrijven.

Eind november is Wessel aangekomen in Nieuw-Zeeland, om precies te zijn in Auckland op het noordereiland. In 10 weken zakte hij af naar het zuiden en op 11 januari bereikte hij Steward Island, het meest zuidelijke eiland van Nieuw-Zeeland. Ik vroeg Wessel of de reis overeen kwam met zijn verwachtingen, wat de reis met hem doet en of hij andere studenten zou aanraden om zo’n reis te maken. Dit is zijn antwoord.

De reis zelf is eigenlijk wel zoals ik hem verwacht had, maar wel veel intenser. Van te voren had ik wel gedacht dat ik nieuwe dingen zou leren en mensen zou ontmoeten, maar het is allemaal wel veel groter dan ik had verwacht. Ik leer veel meer dan ik had verwacht. Ook heb ik een boek meegekregen van een van mijn beste vrienden, “de kracht van het nu” van Eckhart Tolle. Ik denk dat je dat boek wel kent. Die lees ik vanaf het begin van mijn reis, en het lezen van het boek speelt ook een grote rol in mijn reis.

Wat de reis voor mij bijzonder maakt is dat ik heel veel over mezelf leer. Dat vind ik er fijn, want dan kan ik mijn zwakke punten verbeteren. Dat moet hier ook wel, want ik zit natuurlijk in mijn eentje  aan de andere kant van de wereld. Maar dat werkt ook alleen maar motiverend. Wat ik ook bijzonder vind, is dat ik “thuis” veel meer waardeer. Ik merk dat mijn ouders, vrienden en familie erg belangrijk voor mij zijn. Ook raak ik heel gemotiveerd om weer dingen te gaan doen wanneer ik weer thuis kom. Een baan zoeken en gaan werken totdat school weer begint. Ik kijk er niet meer tegenop, maar ik heb er juist zin in!

Ik zou het andere jongeren zeker aanraden om een reis te gaan maken als ze nog niet weten wat ze precies willen. Dit omdat je, zoals eerder genoemd, veel over jezelf leert en veel nieuwe mensen leert kennen, en nieuwe ervaringen op doet. Je moet er echter wel zelf energie in steken. Ik schrijf bijvoorbeeld zoveel mogelijk in mijn logboek. En dan schrijf ik niet alleen de leuke dingen op, maar ook de dingen die ik leer en dingen die ik meemaak die niet leuk zijn. Maar daar leer ik juist weer meer van. Ik heb bijvoorbeeld ook mensen leren kennen die hier heen komen en elke dag dronken zijn. Wat mij betreft mag dat heus wel, om de zoveel tijd ik drink ook wel eens een glaasje wijn hier, maar als mensen op reis gaan met de intentie om er iets van te leren is elke dag dronken zijn niet de manier.

Mijn conclusie op basis van het verhaal van Wessel is dat het maken van een reis je motivatie om weer een studie op te pakken kan versterken en dat het letterlijk afstand nemen je inzicht geeft in wat voor jou belangrijk is. Je leert je kwaliteiten én valkuilen goed kennen en zult ervaren dat je in staat bent veel problemen zelf het hoofd te bieden. Dit geeft vertrouwen en het helpt je zeker om eenmaal weer terug bewuste keuzes te maken. Een goede voorbereiding en invulling van je reis is wel belangrijk zo laat Wessel ons weten.